Rozdział 16

Obudziłam się, kiedy było jeszcze ciemno.Dłonie Liam'a otaczały moją talię. 

Odwróciłam się do Niego, by spojrzeć mu w twarz. Chciałam zasnąć ponownie, ale nie mogłam, bo koperta wciąż zajmowała moje myśli. Teraz miałam szansę, by ją sprawdzić jej zawartość. Powoli wyślizgnęłam się z objęć Liam'a i wymknęłam się po cichu  z łóżka. Zimnie powietrze owiało  moje ciało,przez co chciałam wrócić z powrotem do łóżka i znów iść spać. Jednak walczyłam z ciekawością więc cicho, na palcach wymsknęłam się  z pokoju. Udałam się do kuchni i od razu zajrzałam do szuflady.

Nie znalazłam tam niczego więc udałam się do salonu.

Tam też nic nie było.

Pomyślałam o tym co robliliśmy, gdy tylko weszliśmy do domu.

Komoda w korytarzu! Pobiegłam tam przez frontowe drzwi i otowrzyłam małą szufladę.

I rzeczywiście. Żółta koperta patrzyła się na mnie.Chwyciłam ją i otworzyłam. Nie były 

to pojedyńcze skrawki papieru...Wsunęłam rękę do środka i wyciągnęłam zawartość koperty.

318 Shady Drive' 16:30

Popatrzyłam na adres.Gdzie to jest? I dlaczego Niall dał to Liam'owi? Włożyłam cicho 

zawartość z powrotem do koperty i zamknęłam ją.Zamknęłam szufladę kiedy ktoś włączył światło.

Spojrzałam w górę i zaczęłam mrugać od jasnego światła, które uderzyło w moje oczy.

-Co ty tu robisz? - Zapytał mnie Liam, który wyglądał jakby miał zły humor.

-Byłam spragniona. - odpowiedziałam mu automatycznie.

-W korytarzu? - zadał kolejne pytanie. Przytaknęłam.

-Byłam półprzytomna. - odpowiedziałam - Chodź, wracajmy do łóżka.

Przemknęłam się obok Niego i wróciłam do sypialni. Na początku nic nie słyszłam, gdy wchodziłam

do pokoju, a potem Liam był tuż za mną. Wspięłam się pod kołdrę kładąc się po mojej stronie.

Liam położył się obok mnie i przycisnął do swojej piersi.Jego dłonie otoczyły moją talię, a

ja natychmiast znów zasnęłam.

***

Obudziłam się, kiedy budzik zaczął wydawać głośne dźwięki. Jęknęłam i schowałam głowę pod poduszkę.

Usłyszałam śmiech Liam'a.

-Przepraszam,Aniele.Nie chciałem Cię obudzić. - powiedział.

-Nie wydaje mi się. - Odpowiedziałam mu. 

Liam zaśmiał się, poczułam Jego usta całujące moje ucho.

-Wracaj spać. - powiedział. - Spotkamy się na obiedzie? - zapytał.

Kiwnęłam głową.

-Brzmi nieźle. - Odwróciłam się do niego twarzą. Liam pocałował mnie nim wyłączył budzik.

-Zobaczymy się później,Aniele. - powiedział.

-Cześć. - odpowiedziałam.

Liam znów się zaśmiał. Usłyszałam jak zamyka drzwi.Czekałam, aż usłyszałam, że odjechał i 

wyskoczyłam z łóżka sprawdzając komodę w korytarzu.Kiedy  otworzyłam szufladę, koperty nie było.

Jęknęłam z irytacją i zamknęłam komodę.. Z kim miał się on spotkać?

Nie było żadnej możliwości bym go śledziła, bo pracowałam od 11:00 do 17:00 i nie mogłam nie pójść do pracy.  

Poszłam do kuchni i zrobiłam sobie herbatę. Była 9:00 więc miałam jeszcze czas. Włączyłam Tv i zrelaksowałam się.

Może dowiedziałabym się później tego,co tak przyciąga moją ciekawość.Miałam taką nadzieję. 

***

-Hej, Liz wszystko w porządku? - zapytał mnie Andrew. Spojrzałam na stos filmów i zaczęłam je układać.

-Tak w porządku. - odpowiedziałam. 

-To już piąty raz, kiedy musiałem zwrócić ci uwagę. - powiedział. - Co jest? 

Wzruszyłam ramionami. 

-To nic takiego, o nic nie musisz się martwić. - odpowiedziałam.

-To Liam? - zapytał.

Wzruszyłam ramionami ponownie i podpisałam filmy odnosząc je na swoje miejsce.

-To on? - pytał dalej. 

Przytaknęłam. 

-Myślę,to znaczy...Jego przyjaciel przyszedł do nas zeszłej nocy i dał mu pewną kopertę. 

Zerknęłam później na jej zawartość i wychodzi na to,że mają się dzisiaj spotkać. - powiedziałam mu.

I? - Zapytał Andrew.

-Nie wiem. - powiedziałam.

-O której godzinie?

-O 16:30. 

-Jest prawie 13:00. - Powiedział Andrew. - Jak bardzo chcesz wiedzieć co on wtedy robi?

-Nawet nie wiesz jak bardzo. - odpowiedziałam mu.

-Mogę Cię zastąpić jeśli chcesz wiedzieć. - rzekł Andrew.

-Naprawdę? - zapytałam.

Andrew przytaknął. 

-Ty pomogłaś mi z Annie, to ja mogę zrobić chociaż to.

Uśmiechnęłam się i przytuliłam Go. 

-To wspaniale, dziękuję. - powiedziałam. 

Andrew przytrzymał mnie bym nie upadła ze śmiechu.

-To nic takiego, to tylko pół godziny - oznajmił mi. 

-Bardzo Ci dziękuję! - podziękowałam mu po raz kolejny.

Andrew zaśmiał się i podszedł do mnie kilka kroków.

-Nie ma problemu. - powiedział i ogarnął kilka kosmyków włosów z mojej twarzy.Uśmiechnęłam się.

Odwróciłam się na pięcie i wróciłam do zajęcia układania filmów.Odliczałam sekundy, by dowiedzieć się co Liam robi w tym czasie.

***

-Już jadę. - powiedziałam do Andrew'a

-Bądź ostrożna. - poprosił. - Napisz do mnie, gdybyś wpadła w kłopoty.

Kiwnęłam głową.

-Tak zrobię. - chwyciłam moje rzeczy i udałam się na przystanek autobusowy.

Napisałam sms'a do Liam'a.

'Co robisz?"

Autobus zatrzymał się kiedy wysłałam mu wiadomość..Miałam nadzieję, że kierowca wie gdzie to jest i czy mnie tam zabierze, więc zapytałam. 

-Kochana nie chcesz tam jechać. - powiedziała kobieta.

-Słucham? - spytałam. 

Kobieta potrząsnęła głową, ale ja nie zrezygnowałam. Siadłam na wolnym miejscu koło okna. Drzwi

zamknęły się i autobus ruszył.Wyciągnęłam mój telefon kiedy zaczął wibrować.

Od: Liam

"Spotykam się z Niall'em przed następną walką."

"Myślałam, że nie będziesz walczył przez kilka tygodni" - odpisałam.Spojrzałam w okno czekając aż odpisze.

Od: Liam

"Nie jest tak, ale walka tylko w ten weekend."

"To ma sens. Muszę iść, Andrew potrzebuje mnie by przenieść kilka rzeczy. - wystukałam odpowiedź i wysłałam.

Wtedy kobieta powiedziała głośno.

-Shady Drive. - Wstałam i dałam jej kilka monet.

-Dziękuję. - uśmiechnęłam się. 

Dziewczyna wrzuciła pieniądze do kasy, a ja wyszłam z autobusu i obserwowałam jak autobus odjeżdża. Mój telefon znów zaczął wibrować.

Od: Liam

"Do zobaczenia później, Aniele. ;)"

Uśmiechnęłam się i schowałam komórkę z powrotem do kieszeni kurtki i zaczęłam szukać domu z numerem 318.

*Perspektywa Liam'a*

Podjechałem pod dom 318 i wyłączyłem silnik. Wysiadłem z samochodu i wspiąłem się po schodach. 

Usłyszałem cichy szelest w krzakach więc odwróciłem się.Widziałem błysk brązowych włosów, które zaraz zniknęły.

Odwróciłem się i miałem iść to sprawdzić, ale drzwi otworzyły się.

-Liam cieszę się, że cię widzę. - uśmiechnął się mężczyzna. Odwróciłem się by spojrzeć mu w twarz.

-Witaj, Bill. - powiedziałem.

-Czemu nie wejdziesz do środka, jest zimno na zewnątrz. - powiedział.Kiwnąłem głową i ruszyłem za nim do środka do nieźle urządzonego salonu.

-O co chodzi? - zapytałem.

-Proszę, usiądź. - wskazał kanapę.

-Postoję,ale dzięki. 

-Siadaj. - rozkazał. 

Mruknąłem do siebie kilka niezrozumiałych słów, ale usiadłem. 

-Więc o co chodzi? - ponowiłem pytanie.

-Chciałem tylko przypomnieć o naszej umowie. - powiedział Bill.

-Nie zapomniałem. - odpowiedziałem.

Bill zaśmiał się.

-Oczywiście, że nie zapomniałeś,młodzieńcze.Ale naszedł czas na przypomnienie kto tutaj ma przewagę. 

Spojrzałem w górę gdy drzwi obok otworzyły się i wszedł Niall. Trzymał kogoś i pchnął osobę do moich stóp.

Brązowe włosy wyłaziły spod torby na głowie.

-Uważam, że czegoś tutaj szukała. - powiedział Niall.Ściągnął torbę z głowy dziewczyny i wtedy ujrzałem Liz.

-Nie! - krzyknąłem. Wstałem i chwyciłem liny, które owijały jej dłonie.

-Pozostań na miejscu Liam. - powiedział Bill wyciągając pistolet celując w głowę Liz. -Inaczej spotka ją taki sam los jak Danielle- zaszydził. 

-Wystarczy.Pozwól jej odejść. - odpowiedziałem.

-Pamiętasz umowę, nie? - odezwał się Bill.

-Każde słowo. 

-Dobra.Pomóż mi dzisiaj w nocy, a ona wyjdzie bez szwanku. - Patrzę na Niall'a. Wyglądał na niezadowolonego.

Teraz spojrzałem na Liz i widzę jak pojawiały się łzy w jej zielonych oczach. Niall kiwnął głową nieznacznie.

-Dobrze. - rzekłem. 

Bill kiwnął głową i poszedł odłożyć broń. Potem wszystko działo się zbyt szybko. Skoczyłem, by go zaatakować i zdobyć tą broń, a potem słyszę strzały i krzyk. 

A potem ból.

Witajcie jak pewnie już zauważyliście po sposobie tłumaczenia to jestem ta "nowa". Nie będę tutaj opowiadać o sobie więc jak jakieś pytania to tu: ASK lub na drugi ASK2 :)) Od razu przepraszam za błędy, ale to moje pierwsze oficjalne tłumaczenie i nie wszystko będzie idealnie, ale z czasem będzie lepiej :)

Trzymajcie się i buziaki :*